سولفیداسیون دما بالا احتمالاً متداولترین نوع خوردگی دما بالا در صنایع پالایشگاهی میباشد، زیرا تعداد بسیار کمی از پالایشگاههای موجود از سرویس شیرین استفاده میکنند. خوردگی سولفیداسیون به طور معمول یکی از موارد نگرانی در سرویسهای نفت ترش میباشد که در محدودهای دمایی ˚C 260 آغاز میگردد. استانداردهای API RP 571 و API 939C دیدگاههای بسیار جذابی را در زمینه سولفیداسیون دما بالا ارائه کرده اند و بنابراین این راهنماییها در اینجا مجدداً تکرار نخواهد شد.
در گذشته و در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ تعدادی از پالایشگاهها از فولاد ساده کربنی(CS) در سرویس سولفیدی حتی تا دماهایی در محدودهی ˚C 340 استفاده میکردند، ولی برای اکثر قطعات این مشخصه را که فولاد ساده کربنی بایستی از نوع کشته شده با سیلیسیوم(برای مثال؛ A 106 Gr.B) باشد، تعیین میکردند، زیرا حتی در آن زمان مشخص شده بود که مقدار سیلیسیوم بیش از ۱/۰% باعث ایجاد مقاومت چشمگیری به خوردگی سولفیداسیون میشود. اگرچه، بدون کنترل و نظارت دقیق بر روی فعالیتهای ساخت، تولید و تعمیرات، لوله های CS کشته نشده با سیلیسیوم نیز بعضی مواقع سهواً نصب خواهند شد. در مدت زمانهای طولانی، لوله و اتصالات فاقد سیلیسیوم(برای مثال؛ A 53) با نرخی به مراتب بالاتر از CS کشته شده با سیلیسیوم دچار خوردگی خواهند شد، به گونه ای که قرار ندادن محلهای پایش وضعیت(CML) بر روی هر بخش دارای مقدار سیلیسیوم پایین، باعث قرار گیری در معرض ریسک وقوع خرابی سولفیداسیون خواهد شد. در صنعت سوانح بسیاری از خرابیهای عمده و یا موارد نزدیک به خرابی (برای مثال؛ کشف لوله ای با ضخامت بسیار پایین) به دلایل ذکر شده در فوق ثبت شده است و در کنار آن حادثه ی اخیر در ساحل غربی ایالات متحده که در نتیجه ی خرابی یک بخش کوچک از لوله و وقوع آتش سوزی عظیم در واحد نفت خام توجه بسیاری را به خود معطوف نمود. مسئله ی CS با مقدار سیلسیوم پایین تا حدود زیادی به عنصر ضروری متالورژی ترکیبی(عنصر ۶) شباهت دارد.
بنابراین، اگر شما اطلاعات کافی نسبت به اینکه کلیه لوله های CS مورد استفاده در سرویس سولفیداسیون از نوع کشته شده با سیلیسیوم هستند و یا اینکه بر روی هر بخش جداگانه در چنین سرویس یک CML قرار داه شده است، ندارید، انجام یک بررسی جامع بر روی هر بخش زیر عایق و اندازه گیری ضخامت به منظور فراهم کردن تضمین عدم وجود یک یا چند جز با نرخ خوردگی بسیار بالا، ضروری است. عمده دلیل ضرورت انجام چنین بررسی این است که سولفیداسیون CS اغلب موارد در یک سطح وسیع به صورت خوردگی یکنواخت نمایان میشود و باعث افزایش احتمال خرابی به صورت یک ترکیدگی عظیم خواهد گردید(نظیر؛ آتش سوزی وسیع). در یک مقطع زمانی در اواسط دهه ی ۱۹۸۰، سازندگان لوله شروع به تأمین لوله های CS با استامپ دوگانه(برای مثال؛ A 106 Gr.B/A 53 Gr.B) نمودند، که همگی کشته شده یا سیلیسیوم بودند و بنابراین احتمال استفاده سهوی از اجزای لوله کشی با مقدار سیلیسیوم پایین از آن زمان به بعد کاهش یافت.
روند بازرسی برای پیدا کردن…
مقاله کامل را از لینک زیر دانلود نمایید.