نقاط اختلاط (MP) مشابه نقاط تزریق (IP) میباشند و با وجود تفاوتهایی با یکدیگر، اما از نقطه نظر FEMI از اهمیت یکسانی برخوردار هستند. MPها نقاطی هستند که در آن دو و یا بیشتر از دو جریان فرآیندیِ متفاوت به یکدیگر میرسند، در حالیکه نقاط تزریق محلهایی هستند که یک مقدار کم از سیال (اغلب یک افزودنیِ شیمیایی) به منظور بهبود و یا تغییر خواص یا ترکیب جریان فرآیندی اصلی، به آن افزوده میشود.
تفاوتها در جریانهای فرآیندی که در یک MP با یکدیگر ترکیب میشوند ممکن است شامل ترکیب شیمیایی، دما و یا هرگونه پارامتر کاری دیگری باشد و میتواند بر روی وقوع تخریب، خوردگی تسریع یافته یا موضعی و یا خستگی حرارتی در طول شرایط کاری نرمال و یا غیر نرمال مؤثر باشد. دقیقاً همانند IP، MP نیز میتواند به واسطه ی طبیعت شدیداً موضعیِ تخریب اجزای سیستم لوله کشی در نقطه ی اختلاط منجر به حوادث ایمنی جدی در واحد فرآیندی گردد.
اخیراً واحدهای بیشماری خوردگی موضعی یا ترک خستگی حرارتی را تجربه کرده و حداقل در یکی از حوادث که نویسنده از آن اطلاع دارد، به دلیل آتش سوزی ناشی از نشت فراوان نفتای آزاد شده در نتیجه ترکیدگی لوله، دو نفر تلفات در پی داشته است. در این مورد، ترکیدگی در محل MP در نتیجه ی ترکیب دو جریان فرآیندی مشابه با اختلافهای دمایی و به دنبال آن ایجاد جریان گردابی بسیار موضعی رخ داده است. پالایشگاه دیگری خوردگی شدید و رویت نشده ای را در یک محل اختلاط که دو جریان فرآیندی درون یک خط لوله به یکدیگر میرسیدند گزارش کرده است. یک جریان نسبتاً خشک، داغ و غیر خورنده و دیگری سردتر، مرطوب و آلوده به نمکهای محلول بوده است، هرچند هر دو از یک هیدروکربن یکسان بوده اند. زمانیکه جریانها به یکدیگر میرسند، شرایط ترکیبی منجر به خوردگی شدید و موضعی دقیقاً در نقطه اختلاط میشود که کشف آن با روش spot UT معمول بسیار مشکل است. افزایش تعداد این نوع از خرابیهایِ سیستم لوله کشی در نقاط MP و حوادث ایمنی بعد از آن کمیته ی بازرسی API را مجبور به تمرکز بر روی بازرسی MPها در ویرایش چهارم از استاندارد API 570 کرده است.
دقیقاً به مانند IPها، کلیه MPهایِ مستعد ایجاد مشکل(آنهایی که در معرض خوردگی یا ترک هستند) بایستی به کمک مهندسین فرآیند شناسایی شده و توسط کارشناسان خوردگی و متریال به منظور تعیین میزان حساسیت به خرابی یا نرخ تخریب در مقایسه با جریانهای فرآیندی اصلی، مورد بازبینی قرار گیرند. MPهایی که به این نحو شناسایی میگردند بایستی به عنوان یک مدار بازرسی سیستم لوله کشی مجزا مد نظر قرار گیرند (به مانند IP). این MPها ممکن است نیاز به انجام بازرسی با استفاده از تکنیکهای ویژه و در بازه های زمانی کوتاهتر در قیاس با برنامه بازرسی تدوین شده برای جریان لوله کشی اصلی داشته باشند.
پس از جمع آوری اطلاعات مربوط به تفاوتهای گسترده ی نقاط اختلاط از نظر طراحی و پارامترهای کاری، کارشناسان مرتبط با خوردگی، متریال و بازرسی میتوانند در مورد اینکه چه تکنیک یا طرح بازرسی بایستی به کار بسته شود، تصمیم گیری کنند. توصیه های صورت گرفته به منظور انجام بازرسی، با در نظر گرفتن مواردی همچون طراحی نقطه اختلاط (آرایش و متالورژی)، رژیم جریان فرآیندی، تفاوتهای ترکیبی و دمایی به همراه مکانیزم تخریب محتمل و نرخ خرابی، نیازمند بازبینی دقیق میباشد. بسته به رژیم جریان، ترک خستگی حرارتی در نقطه اختلاط میتواند در دماهای بالاتر از ˚F 275 یک مشکل باشد، در شرایطی که یک جریان گاز(مثل هیدروژن) درون جریان فرآیندی مایع مخلوط میگردد، دماهای پایینتر غالب است. اطلاعات بیشتر در این زمینه در نسخه چهارم API 570 پیش بینی شده است.
مقاله کامل را از لینک زیر دانلود نمایید.