به دلیل مقاومت به خوردگی و خواص مکانیکی خوب آلیاژهای پایه نیکل، این دسته از آلیاژها به طور وسیعی در صنایع مختلف و برای کاربردهای متنوع مطلوب هستند، از جمله؛ صنایع فرآوری مواد شیمیایی و پتروشیمی، کنترل آلودگی، استخراج نفت و گاز، مهندسی دریا، تولید برق و صنایع چوب و کاغذ. انعطاف پذیری و قابل اعتماد بودن، آلیاژهای پایه نیکل را به اولویت اول انتخاب متریال در ساخت مخزن تحت فشار، سیستم خط لوله، پمپ، شیر و بسیاری از کاربردهای دیگر در محیطهای آبی و دما بالا تبدیل کرده است.
نیکل به صورت یک کریستال آستنیتی با ساختار FCC تا دمای ذوبش باقی میماند. در سری الکتروشیمایی نیکل از آهن بسیار نجیبتر بوده، هرچند فعالتر از مس میباشد. بنابراین در محیطهای احیایی، نیکل نسبت به خوردگی مقاومتر از آهن بوده هرچند مقاومت به خوردگی آن از مس پایینتر است. تأثیر دو عنصر نیکل و مس در آلیاژ پایه نیکلِ مونل ۴۰۰ به شرح زیر است.
نیکل: ایجاد پایداری متالورژیکی، ایجاد و بهبود پایداری حرارتی و جوش پذیری و افزایش مقاومت به SCC به ویژه در محیطهای حاوی کلرید و کاستیک.
۲- خوردگی MONEL در محیط نمکها
هنگامیکه نمکها درون آب حل شده باشد، هدایت آب را افزایش داده و در نتیجه توانایی حمل جریان خوردگی بالایی را دارند. در نتیجه اثر گالوانیک در محلولها نمکی از آب خالص بالاتر میباشد. نمکها به نحوی که در جدول زیر آورده شده است از لحاظ خواص خوردگی طبقه بندی میشوند.
معمولترین آلیاژهای نیکل در محیطهای فرآیندی دارای نمکهای سولفات، آلیاژهای INCOLOY نوع ۲۵-۶Mo، ۸۲۵ و ۰۲۰ و INCONEL نوع G-3، ۶۲۵، ۶۲۲، C-276 و ۶۸۶ میباشد. برای نمکهای کلریدی نیز پر مصرفترین آلیاژها MONEL 400(برای شرایط احیایی)، آلیاژهای INCOLOY نوع ۲۵-۶Mo، ۸۲۵ و ۰۲۰ و INCONEL نوع G-3، ۶۲۵، ۶۲۲، C-276 و ۶۸۶ میباشد.
برای دانلود کامل مقاله دکمه دانلود را کلیک نمایید.