بازرسی جوش

راهنمای جوشکاری برای صنایع شیمیایی، نفت و گاز (API 582)

راهنمای جوشکاری در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی (API 582)
راهنمای جوشکاری در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی (API 582)
چگونه می توان طراحی، مهندسی، اجرا و نظارت بر جوشکاری در پروژه های ساخت بخصوص در صنایع نفت، گاز و شیمیایی را بهبود داد؟ مسلماً یکی از راه حل های متداول، استفاده از استانداردها و مشخصات بین المللی توصیه شده سازمانهای معتبر خواهد بود. آنچه امروزه وجه تمایز کالاها به لحاظ قیمت و کیفیت شده است استفاده از استانداردهایی با تلورانس های سخت گیرانه تر توسط طراحان و سازندگان آن است.

 در اینجا قصد دارم یکی از راهنماهای API که بطور رایج در پروژه های ساخت مورد استفاده قرار می گیرد را معرفی نمایم. در بسیاری از پروژه ها، الزاماتی در مشخصات پروژه (Specification) درج می گردد که در استانداردهایی همچون ASME Sec IX یافت نمی گردد. بارها با این مساله روبرو شده ام و همیشه بدنبال این بودم که مرجع چنین الزاماتی کجا می تواند باشد.

یکی از مراجع اصلی این الزامات، API 582 است که اگر توسط خریدار در مشخصات سفارش یا پروژه لحاظ شود بایستی از آنها تبعیت نمود و عدم رعایت آنها باعث عدم انطباق در سفارش خواهد شد. این موضوع در بند ۱-۳ این راهنما بشرح زیر به صراحت بیان شده است:

۱-۳ این راهنما بر اساس تجربه در صنایع می باشد و خریدار می تواند در مورد هر ممنوعیت و محدودیتی چشم پوشی نماید و یا آن را در نظر بگیرد.

از این سند در حوزه های ساخت و تعمیر (کارگاهی و سایتی) تجهیزات تحت فشار همچون ظروف تحت فشار، مبدلهای حرارتی و لوله کشی استفاده می شود ولیکن در حوزه هایی همچون جوشکاری خط لوله و جوشکاری سازه های دریایی قابل استفاده نمی باشد. این سند در واقع دربرگیرنده الزامات جوشکاری افزون بر استاندارد ASME Sec IX است.

الزامات عمومی جوشکاری:

کلیه دستورالعمل های جوشکاری (WPS) و تاییدیه های آن (PQR) بایستی قبل از شروع ساخت(جوشکاری) به خریدار جهت بررسی و تایید ارائه گردد. همچنین جهت شناساندن کاربرد هر یک از دستورالعمل های جوشکاری بایستی مدرکی بنام نقشه های جوشکاری (weld maps) تهیه و ارائه گردد. عموماً در Weld Map نقشه تجهیز بطور کلی رسم و محل هر یک از جوشکاری ها به انضمام شماره مدرک WPS مربوطه مشخص می گردد.

فرایندهای جوشکاری:

در بخش ۵ این راهنما، محدودیتی برای فرایندهای مختلف جوشکاری ذکر شده است که در اینجا بطور مختصر به بعضی از موارد آن اشاره می نمایم.

جوشکاری قوس تنگستنی گازی ضربانی (GTAW-P): اگر از این فرایند در جوشکاری پاس ریشه اتصال یک طرفه استفاده شود بایستی جوشکاری بوسیله دستگاهی انجام گردد که مدل و ساخت آن با آنچه در PQR قید شده است یکسان باشد. مطالعات نشان داده است که تغییرات قابل ملاحظه ای در مشخصات قوس هنگامی که از مدل یا ساخت مختلفی استفاده شود، بوجود می آید. این تغییرات ممکن است باعث بوجود آمدن عیوب در جوش شود که حتی با پرتونگاری هم نمی توان آنها را به راحتی پیدا نمود. بازرسان می توانند مدل و ساخت دستگاه جوشکاری GTAW را در این مواقع بعنوان یک متغیر اساسی در جوشکاری در نظر بگیرند که در صورت تغییر نیاز به تایید مجدد WPS و بطبع PQR خواهد بود.

جوشکاری قوس زیرپودری (SAW): در صورتی که نام تجاری سازنده فلاکس (پودر جوش) تغییر نماید، دستورالعمل جوشکاری بایستی مجدداً تایید صلاحیت شود.

اتصالات جوشکاری یک طرفه: در اتصالات یک طرفه که طرف مورد تماس فرایند (همچون مخازن تحت فشار سرویس گاز ترش) در معرض خوردگی است، در جوشکاری پاس ریشه استلنس استیل آستنیتی یا آلیاژهای پایه نیکل نباید از فرایندهای جوشکاری دارای فلاکس یا پوشش استفاده کرد مگر اینکه بتوان گل جوشکاری را از طرف مورد تماس فرایند (طرف داخل) برداشته و ناحیه را مورد بازرسی قرار داد. در مخازنی که امکان داخل شدن به آنها پس از جوشکاری کلگی (عدسی) به پوسته وجود ندارد بایستی به این موضوع توجه ویژه ای داشت.

ادامه دارد…

مطلب قبلیمطلب بعدی

دیدگاهتان را بنویسید