در اینجا بطور بسیار ساده نمونه هایی که اخیراً پیش آمده را بازگو میکنم شاید از این چند مثال واقعی پی به تاثیر آن ببرید.
بازرس در دوبی در کارخانه ای که تحت لیسانس یک شرکت امریکایی می باشد در حال تحویل کالاهایی است که قرار است بزودی در یکی از طرح های ملی نصب گردند. مغایرتهایی در کالا توسط بازرس مشاهده می شود. لحظاتی بعد بازرس با دفتر تهران تماس می گیرد در حالیکه از کارخانه بیرون شده است. سازنده حاضر به فروش اجناسش نیست. پس از پیگیری های زیاد شرکت واسطه خریدار اجناس مذکور با سازنده و تایید کارفرمای طرح بعلت نیاز فراوان، ارسال کالا بدون تایید بازرس شخص ثالث مورد توافق طرفین قرار می گیرد.
نمونه دیگر در همین کشور خودمان هنگام بازرسی از یکی از تولیدکنندگان داخل پیش آمد. کالا پس از بازرسی مشخص گردید با مشخصات فنی مغایرتهای زیادی دارد. جالب اینکه خریدار با سازنده توافق کرد که مشخصات فنی را تغییر دهند تا مغایرتها برطرف شود و به سازنده اطمینان داد با توجه به نیاز مبرم کارفرما به این اجناس تایید مغایرتهای دیگر نیز حتمی است. جالب تر اینکه نماینده کارفرما به بازرس شخص ثالث می گفت بگونه ای بازرسی نمایدکه کالا ترخیص شود و اینکه شرایط سختی است و جنس با این مشخصات به سختی پیدا می شود.
هر روز حداقل یکی دو تا مورد اینگونه داریم که به خاطر شرایط جدید تحریم بایستی کیفیت را فدا نمود.
به راستی وظیفه ما به عنوان بازرسان حرفه ای و قسم خورده در چنین شرایط غیرشفاف چه می باشد؟
دیدگاه های خود را در تالار گفتگوی بازرسی (فروم بازرسی کالا) بیان فرمایید.